ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ
Ευμολπιδών 13 (χάρτης)
τηλ. 210 3454831, 6982121385
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
"ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ;"
Του Βαγγέλη Σαμιώτη
Από Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2023
κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 19.00
Ο Χρήστος και ο Στάθης είναι αδελφικοί φίλοι από το δημοτικό. Ξαφνικά μέσα σε μια μέρα όλος ο κόσμος τους θα αλλάξει. Οι νέες συνθήκες θα τους αναγκάσουν να δουν κατάματα όλα όσα αμέλησαν να κάνουν. Θα προλάβουν άραγε να «πραγματοποιήσουν» όλα όσα ονειρεύτηκαν μέσα σε μια βδομάδα;
Το «Προλαβαίνουμε;» είναι μια σύγχρονη ελληνική κωμωδία εμπλουτισμένη με γλυκόπικρες στιγμές. Ένα έργο που μιλά για την αληθινή φιλία και αφοσίωση μέσα από καυστικό χιούμορ και σπαρταριστή γλώσσα. Θα προλάβουν; Εσείς έχετε προλάβει; Προλαβαίνουμε να ζήσουμε τη ζωή που ονειρευόμαστε;
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 19:00
ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ
12€ προπώληση
14€ στο ταμείο
9€ ομαδικό εισιτήριο για 10+ άτομα
ΕΙΔΙΚΗ ΤΙΜΗ EARLY BIRD
9€ τα πρώτα εισιτήρια
για τις 3 πρώτες εβδομάδες παραστάσεων
«ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ» Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Τηλέφωνο επικοινωνίας 6982121385
Ανάκληση της άδειας λειτουργίας της κλινικής υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στα Χανιά που βρίσκεται στο επίκεντρο δικαστικής έρευνας για υπόθεση εμπορίας βρεφών και παράνομων υιοθεσιών, αποφάσισε η Εθνική Αρχή Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής.
Στην σχετική απόφαση, η οποία δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ στις 14 Σεπτεμβρίου, με αριθμό φύλλου 5466, ορίζεται ακόμα η άμεση μεταφορά του γενετικού υλικού της κλινικής σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο γενικό νοσοκομείο Χανίων.
Για την υπόθεση κατηγορούνται οκτώ άτομα ενώ έχουν προφυλακιστεί τέσσερις
Παράλληλα, προχωρά και η μεταφορά των αρχείων της κλινικής και όσων συνδέονται με το εργαστήριο αλλά και όσων είχαν προσφύγει στις υπηρεσίες της κλινικής είτε για κρυοσυντήρηση γενετικού υλικού είτε για υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, στο νοσοκομείο Χανίων και η φύλαξή τους σε ασφαλή χώρο σε συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας και τους εποπτευόμενους φορείς.
Το σχετικό ΦΕΚ, έδωσε στην δημοσιότητα, σύμφωνα με το zarpanews, η δικηγόρος Χανίων, Μαρία Παπαδάκη, η οποία εκπροσωπεί ζευγάρια που θίγονται από τις καταγγελλόμενες πράξεις.
Υπενθυμίζεται ότι για την υπόθεση κατηγορούνται οκτώ άτομα ενώ έχουν προφυλακιστεί τέσσερις, ανάμεσά τους ο 73χρονος γυναικολόγος, ιδιοκτήτης της κλινικής και φερόμενος ως αρχηγός του κυκλώματος και ο 44χρονος εμβρυολόγος, φερόμενος ως υπαρχηγός.
Η προκαταρκτική που ήδη «τρέχει» στόχο έχει να διερευνήσει εικονικές ωοληψίες και εμβρυομεταφορές καθώς κατά την αστυνομική επιχείρηση στις εγκαταστάσεις της κλινικής φέρεται να βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, λίστες ονομάτων που δεν ήταν καταχωρημένα στα επίσημα αρχεία.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Cretalive, οι περιπτώσεις που ελέγχονται αφορούν σε γυναίκες που είχαν απευθυνθεί στην κλινική για τις διαδικασίες της ωοληψίας και της εβρυομεταφοράς. Και ενώ υποβάλλονταν κανονικά σε μέθη για να γίνουν οι απαραίτητες ιατρικές ενέργειες, τις εξαπατούσαν.
Η ΕΛ.ΑΣ εξετάζει έναν-έναν τους φακέλους αυτών των περιπτώσεων. Οι γυναίκες που θα κληθούν να δώσουν κατάθεση ξεπερνούν τις 200 και προέρχονται από διάφορες περιοχές της Κρήτης.
Iσραηλινές εταιρείες ανέπτυξαν νέα τεχνολογία που δεν εμπίπτει στην νομοθεσία κατά των κακόβουλων λογισμικών • Πώς τα spyware ενεργοποιούνται και βάζουν στο στόχαστρο πολίτες • Κενό ασφάλειας και μηδενική άμυνα προς το παρόν.
Τρομακτικές αποκαλύψεις από δημοσιογραφική έρευνα της Haaretz που καταγράφει ότι ισραηλινές εταιρείες έχουν αναπτύξει τεχνολογία που διεισδύει στο διαφημιστικό σύστημα στην καρδιά της διαδικτυακής οικονομίας με στόχο να παρακολουθήσει πολίτες, να παγιδεύσει τα τηλέφωνα και τους υπολογιστές και να τους κατασκοπεύσει.
Η ισραηλινή εφημερίδα, μάλιστα, επισημαίνει ότι αυτή η τεχνολογία, για την οποία δεν υπάρχει προς το παρόν κάποια άμυνα, έχει ήδη πουληθεί σε ένα μη δημοκρατικό κράτος.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ «η έρευνα βασίστηκε σε συνεντεύξεις με περισσότερες από 15 πηγές από την ισραηλινή βιομηχανία κυβερνοασφάλειας και άμυνας, και αποκαλύπτει ότι μια ομάδα “ελίτ” εταιρειών έχει πάει ένα βήμα παραπέρα: Έχουν δημιουργήσει τεχνολογία που χρησιμοποιεί διαφημίσεις για επιθετικούς σκοπούς και για να φυτεύει spyware».
Αυτή είναι η πρώτη περίπτωση που προσφέρεται η δυνατότητα κατασκοπίας μέσω διαφημίσεων, ενώ, προς το παρόν δεν είναι γνωστή καμία άμυνα απέναντι σε μια πρακτική τόσο ενσωματωμένη σε κάτι που θεωρείται ότι είναι μια σταθερή και ασφαλής βιομηχανία με τη στήριξη και των εταιρειών τεχνολογίας.
«Για παράδειγμα, με τη βοήθεια της διαφημιστικής τεχνολογίας, είναι δυνατόν να εντοπιστούν ψηφιακά όλα τα κινητά τηλέφωνα που ανήκουν σε άτομα που πέρασαν από ένα συγκεκριμένο αεροδρόμιο σε μια συγκεκριμένη ώρα. Αυτό το απλό διαφημιστικό εργαλείο έχει διάφορες εφαρμογές όπως τη διεξαγωγή εντοπισμού επαφών και την παρακολούθηση των αλυσίδων μόλυνσης κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας», αναφέρει η έρευνα του Ομέρ Μπεντζάκοφ.
Αλλά η χαρτογράφηση αυτών των αναγνωριστικών διαφημίσεων επιτρέπει στους «κατασκόπους» να σκιαγραφούν συνεχώς το προφίλ ενός ατόμου μέσα σε ένα στοχευμένο κοινό. Η τεχνολογία λειτουργεί με το να «βομβαρδίζονται οι χρήστες με διαφημίσεις, και μέσω αυτών των διαφημίσεων μπορεί να εντοπιστεί η διασπορά τους σε όλο τον κόσμο».
«Συντάσσεται ένα διαφημιστικό προφίλ για το στοχευμένο κοινό. Μετά από αυτό, δημιουργείται μια διαφημιστική καμπάνια προσαρμοσμένη στο κοινό, το οποίο βομβαρδίζεται με διαφημίσεις, επιτρέποντας έτσι τη μαζική γεωεπιτήρηση», αναφέρει η έκθεση. Κατά τη διάρκεια της τυπικής υποβολής προσφορών για διαφημίσεις, το spyware ή το κακόβουλο λογισμικό τοποθετείται σε μια καμπάνια, επιτρέποντας την έναρξη της παρακολούθησης, της συλλογής δεδομένων ή της πειρατείας.
Τα κατασκοπευτικά προγράμματα που στηρίζονται στο σύστημα διαφημίσεων έχουν ήδη προσφερθεί σε αστυνομικές υπηρεσίες και είναι δεν ελέγχονται εξονυχιστικά για ζητήματα ασφάλειας, συνεπώς δεν εμπίπτουν στην κλασική νομοθεσία για τα spyware.
Ο Μάθιου ΜακΚόναχι αποκάλυψε πώς προέκυψε η συγγραφή του πρώτου του παιδικού βιβλίου, λέγοντας ότι η ιδέα του ήρθε «σε ένα όνειρο».
Το βιβλίο του Αμερικανού ηθοποιού έχει τίτλο «Just Because» και η εικονογράφηση είναι της Ρενέ Κουρίλα.
Εξηγώντας στο USA Today πώς γεννήθηκε η ιδέα για το βιβλίο, ο ηθοποιός είπε: «Αυτό το βιβλίο μου ήρθε σε ένα όνειρο. Ήταν σαν folk τραγούδι. Ξύπνησα στις 2:30 τα ξημερώματα και πήγα και το έγραψα. Νόμιζα ότι ήταν ένα ποίημα του Μπομπ Ντίλαν».
Το εικονογραφημένο βιβλίο του είναι μία συλλογή από δίστιχα, τα οποία έχουν γραφτεί για να πυροδοτούν συζητήσεις μεταξύ αναγνωστών μικρών και μεγάλων.
Ένα παράδειγμα ενός δίστιχου από το βιβλίο αναφέρει: «Το ότι σε συγχωρώ, δεν σημαίνει ότι εξακολουθώ να σε εμπιστεύομαι. Υπάρχει αυτό που κάνεις εσύ, υπάρχει αυτό που κάνω εγώ και το δικό σου δεν είναι απαραίτητο».
«Με το σήμα κατατεθέν χιούμορ και τη σοφία του, ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός και συγγραφέας, δημιούργησε μια συλλογή από μαθήματα ζωής που δίνει τη δυνατότητα στους αναγνώστες, μεγάλους και μικρούς, να εξυμνήσουν το ότι είμαστε όλοι γεμάτοι δυνατότητες» αναφέρεται στην περίληψη.
«Αφορά την ποίηση της ζωής, αντί να έχουμε πάνω μας την πίεση που νιώθουμε όταν μας λένε κάθε μέρα ότι πρέπει να είμαστε απόλυτοι για κάθε πράγμα. Αυτό δεν είναι πραγματικά ζωή. Η ζωή είναι πολύ πιο ποιητική, παράξενη, ειρωνική. Μόλις παραδεχθείς όλες αυτές τις αντιφάσεις, η ζωή γίνεται πολύ περισσότερο ένα ποίημα» τόνισε ο Μάθιου ΜακΚόναχι.
Το «Just Because», που κυκλοφόρησε χθες είναι το δεύτερο βιβλίο που έγραψε ο ΜακΚόναχι μετά τα απομνημονεύματά του «Greenlights» του 2020, τα οποία ήταν στην κορυφή της λίστας των μπεστ σέλερ των New York Times.
«Έγραψα το Just Because για τα παιδιά σας, για τα παιδιά μου και για το παιδί που έχουμε μέσα όλοι μας» είπε ο ηθοποιός.
«Ο Γάμος» του Μάριου Ποντίκα, ένα έργο – σταθμός του Νεοελληνικού Θεάτρου, επανέρχεται από τον Οκτώβριο στην Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ μετά την θερμή ανταπόκριση που γνώρισε η παράσταση της Ομάδας Νάμα κατά την καλλιτεχνική περίοδο 2022-2023.
Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Ελένη Σκότη και την γενική καλλιτεχνική επιμέλεια της παράστασης έχει ο Γιώργος Χατζηνικολάου.
Επί σκηνής οι ηθοποιοί: Ηλίας Βαλάσης, Μαρία Κάτσενου, Στέλιος Δημόπουλος, Αθανασία Κουρκάκη, Ελωρίς Αλπανίδου
Λίγα λόγια για το έργο
Μια νεαρή κοπέλα βιάζεται και ό,τι ακολουθεί είναι οι αλλεπάλληλοι «βιασμοί» της από την οικογένεια, την κοινωνία, τους εκπροσώπους της δικαιοσύνης. Η ίδια βρίσκεται «καθηλωμένη» σε όλη τη διάρκεια του έργου, αμέτοχη και ανυπεράσπιστη, ενώ παρακολουθούμε όλους τους ανθρώπους γύρω της να έχουν λόγο και άποψη γι’ αυτό που της συνέβη και δικαιώματα πάνω στο σώμα της, που γίνεται ένα πεδίο συγκρούσεων. Η υποκρισία οδηγεί στη συμβιβαστική λύση του γάμου της με τον βιαστή της και την ίδια στην αυτοπυρπόληση. Τυλιγμένη ολόκληρη σε επιδέσμους λόγω των καθολικών εγκαυμάτων, παραμένει βουβή μέχρι τέλους στην αίθουσα δικαστηρίου, αρνούμενη να ενδώσει σε οποιαδήποτε συναινετική συμμετοχή της και γίνεται το τραγικό σύμβολο της αξιοπρέπειας απέναντι σε κάθε είδους βιασμό.
Σε μια εποχή που εξακολουθούν να κατακλύζουν τις ειδήσεις θέματα για γυναικοκτονίες, για άνιση και προσβλητική μεταχείριση, σε μια εποχή που δίνονται ακόμη συνεχώς μάχες για το δικαίωμα των γυναικών πάνω στο σώμα τους και τον αυτονόητο σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη, το έργο συνεχίζει να μιλάει εξ ίσου καθαρά και δυνατά στους θεατές, όσο και τη στιγμή της συγγραφής του, αιχμηρό σαν ακονισμένο ξυράφι.
Ο Μάριος Ποντίκας, μία ιδιότυπη περίπτωση του ελληνικού θεάτρου και ένας από τους πιο σημαντικούς εκπρόσωπους και ανανεωτές της νεοελληνικής δραματουργίας, αποτυπώνει με ενάργεια τις παθογένειες μιας κοινωνίας, ρίχνοντας φως σε ένα δραματουργικό σύμπαν σκοτεινό και νατουραλιστικό αλλά με ρωγμές λυρισμού που αφήνουν αχτίδες φωτός να εισέλθουν. Η προσπάθειά του επικεντρώνεται στο να μιλήσει για την ατομική ευθύνη η οποία κατ’ επέκταση γίνεται και συλλογική. Τα έργα του είναι καρπός παρατήρησης, ιδεολογικής, πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης, ποτισμένα από ψύχραιμη σκέψη αλλά και από ευθύβολη στόχευση.
Έγραψαν για την παράσταση
«Ο ρεαλισμός και το ντοκουμενταρίστικο ύφος συναγωνίζονται σε αυτήν τη σκηνική απόδοση του σημαντικού νεοελληνικού έργου, που εκθέτει χωρίς ωραιοποιήσεις την κακοποίηση που επιφυλάσσει η οικογένεια και η κοινωνία στα θύματα βιασμού». Τώνια Καράογλου | Αθηνόραμα
«Η παράσταση της ομάδας Νάμα, που σκηνοθέτησε η Ελένη Σκότη με συνεργάτη τον Γιώργο Χατζηνικολάου, είναι καίρια, δεν αρκείται μόνο στη γραφική απεικόνιση ενός «δράματος τιμής», αλλά εισδύει με τόλμη στο εσωτερικό του, φωτίζοντας τους ανομολόγητους βυθούς του ανθρώπου και της κοινωνικής του ώρας. Σε ένα κυμαινόμενο ύφος «ποιητικού» ρεαλισμού, λέει όλα όσα μπορεί να πει ένα θέατρο ουσίας και δείχνει μόνο όσα μπορεί να δείξει, αφήνοντας ευεργετικά τα υπόλοιπα στη «μέσα όψη» του θεατή».Λέανδρος Πολενάκης | Η Αυγή
«[…] Αν και γραμμένο πριν από σαράντα χρόνια, το έργο του Μ.Ποντίκα, καταφέρνει ακόμη να ξεγυμνώνει τη νοοτροπία που οδηγεί στους κατ' εξακολούθηση βιασμούς σε βάρος του θύματος από την κοινωνία και τους θεσμούς της όπως καθρεφτίζονται στη μικρογραφία της, την οικογένεια. Αφιερωμένη στη μνήμη του συγγραφέα που έφυγε τον περασμένο Σεπτέμβριο, η καθηλωτική παράσταση στο θέατρο Επί Κολωνώ υπηρετεί τους στόχους που έχει θέσει η Ομάδα για ένα θέατρο κοινωνικού περιεχομένου που ταυτόχρονα αναδεικνύει τις δυνατότητες της ελληνικής δραματουργίας». Ιωάννα Σωτήρχου | Εφημερίδα Συντακτών
«Η Ελένη Σκότη είδε τον «Γάμο» του Ποντίκα ως in-yer-face, παρά ως οριζόντια ηθογραφική καταγραφή. Εδώ, φραστική και σωματική βία ανυψώνονται σε καταστατικές λειτουργίες με στόχο ένα γενναίο ταρακούνημα του κοινού. Εντούτοις, η σκηνοθέτις δεν υπέπεσε στον πειρασμό μιας αναπαραστατικής υπερβολής, μεριμνώντας με κινησιολογικά στυλιζαρίσματα κινηματογραφικής λογικής να αποδώσει περιεκτικές εικόνες και να αμβλύνει τον περιρρέοντα ζόφο με ριπές λεπτού χιούμορ που ενίοτε άπτονταν του σουρεάλ». Γιώργος Παπαγιαννάκης | Culturenow.gr
«Η παράσταση που σκηνοθετεί η Ελένη Σκότη στο θέατρο Επί Κολωνώ –με τη συνεργασία και την εικαστική επιμέλεια του Γιώργου Χατζηνικολάου– δεν αφήνει στο κοινό περιθώριο για ανάσες. Ταρακουνάει και ξεβολεύει από το πρώτο λεπτό. Η ιστορία παραμένει ενοχλητικά αληθινή». Ηλέκτρα Ζαργάνη | Documento
«Η Ελένη Σκότη με την ομάδα Νάμα φτιάχνουν μια παράσταση, που ουρλιάζει αλήθειες, στα πρότυπα του «in-yer-face theatre». Δηλαδή, του θεάτρου που δε σου αφήνει κανένα περιθώριο να επαναπαυθείς ή να το αγνοήσεις. Δε σου αφήνει καν το απαιτούμενο οξυγόνο. Σε κάνει συμμέτοχο και συνένοχο μιας τοξικής κατάστασης. Ο θεατής τρώει αλλεπάλληλα χαστούκια και νιώθει έντονα στο πετσί του την έμφυλη βία, την πατριαρχία, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, τον σεξισμό. Θλίψη, αγωνία, πόνο, οργή, απέχθεια σε γενναίες δόσεις, για να ξεβολεύεται συνεχώς. Και το «χαλασμένο» αιδοίο σε πρώτο πλάνο για να μη μπορεί να στρέψει το βλέμμα του αλλού». […] «Θέατρο στα καλύτερά του. Θέατρο ρεαλιστικό με όλη την ουσία. Θέατρο που σοκάρει, ξεβολεύει, ταρακουνάει, συγκινεί. Μια ιστορία σκληρή αλλά αληθινή. Μια ιστορία που οφείλεις να δεις κατάματα. Γιατί το έργο «ΓΑΜΟΣ», του Μάριου Ποντίκα, θα τρυπώνει σε κάθε σιωπή…». Ντίνα Καρρά | Onlytheater.gr
«Δεν είναι οι λέξεις που ενοχλούν. Αυτό που σε κάνει να νιώθεις ένα σφίξιμο καθ΄ όλη τη διάρκεια της παράστασης είναι η αλήθεια του έργου». Ειρήνη Δρίβα | Olafaq.gr
«Είχα χρόνια να αισθανθώ έτσι μετά από παράσταση. Ένιωθα να με διαπερνά ηλεκτρικό ρεύμα, ένα πυρωμένο σίδερο να μου καίει τα σωθικά». […] «Με ενθουσίασε για άλλη μια φορά η μοναδική σκηνοθετική ματιά της Ελένης Σκότη και η μαεστρία της να "παίζει" με τον ρυθμό και τις λεπτεπίλεπτες - slowmotion κινήσεις στις εναλλαγές των σκηνών με μια μουσική και ένα ηχητικό περιβάλλον που έδενε εξαιρετικά!». Αγγελική Σπανού, Παυλίνα Στυλιανού | TVXS.GR
«Η Ελένη Σκότη για άλλη μια φορά με μια σκηνοθεσία της έθεσε το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων. Το άγγιγμα της πληγής πονάει τόσο που με το πέρας της παράστασης αναρωτιέσαι πώς θα συνέλθεις από την αλήθεια της οποίας έγινες μάρτυρας». Ειρήνη Αϊβαλιώτου | Catisart.gr
«Χωρίς καμία πρόθεση υπερβολής, η συγκεκριμένη παράσταση αφήνει το στίγμα της στη φετινή σεζόν, αφού αποτελεί μια οξύτατη διαμαρτυρία απέναντι σε όποιο τοξικό σύμπαν πρεσβεύει τη βία ως αξία ανάγκης και ζωής». Ζωή Τόλη | Enetpress.gr
«Η ερμηνεία του πατέρα είναι καθηλωτική καθώς αναπαριστά έξοχα τον πατριαρχικό τρόπο σκέψης και δράσης μιας περασμένης κοινωνίας, κατάλοιπα της οποίας δυστυχώς ανευρίσκουμε και στο σήμερα». Έλλη Διακογιάννη | Θέατρο.gr
«Πέντε εξαιρετικοί ηθοποιοί (Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Κάτσενου, Αθανασία Κουρκάκη, Μέγκυ Σούλι) δίνουν επί σκηνής τον καλύτερό τους εαυτό, ξεσκεπάζουν τους υποκριτικούς κώδικες της κοινωνίας μας και αποδεικνύουν πως σε κάθε έγκλημα δεν υπάρχει μόνο η ατομική ευθύνη, αλλά και συλλογική». Γεωργία Οικονόμου | News247.gr
«Μια έξοχη, σκληρή παράσταση που συγκαταλέγεται αναμφισβήτητα στις κορυφαίες της σεζόν». Κάτια Σωτηρίου | Mytheatro.gr
«Η αγία ελληνική οικογένεια είναι η φυλακή και ο θάνατος των νέων ανθρώπων. Το τρίπτυχο «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» βρίσκεται σε διαχρονική κρίση στην Ελλάδα. Μήπως κάτι δεν πάει καλά;» […] «Εξαιρετική η σκηνοθετική απόδοση από την Ελένη Σκότη, με την προβολή της βίας σε εκείνο το πίσω δωμάτιο- χωλ όπου η βία έπαιρνε διάφορες όψεις, ρεαλιστική βία, ψυχολογική και τέλος προετοιμασία για τον γάμο της κόρης με τον βιαστή της» […] «Όλοι οι ηθοποιοί υποδύθηκαν εξαιρετικά τον ρόλο τους, συγκλονίζοντας το κοινό και προκαλώντας, αγανάκτηση, θυμό και εξέγερση». Μαρία Μαρή | In2life.gr
«H Ομάδα Νάμα έδωσε νέα πνοή στο κείμενο του Ποντίκα. Μένει πιστή στο αρχικό κείμενο, αλλά καταφέρνει να φωτογραφίσει χωρίς περιττά στολίδια τη σύγχρονη ελληνική καθημερινότητα στον απόηχο βιασμών και εκπόρνευσης ανηλίκων από το οικείο περιβάλλον τους, που σε κάποιες περιπτώσεις οι προαγωγοί είναι οι ίδιοι αυτοί που τα έφεραν στον κόσμο». Μαρία Στασινοπούλου | Quinta-theater.gr
«Ο Γάμος», που στοχεύει στη στηλίτευση του ανδροκρατούμενου σύμπαντος μέσα στο οποίο όλοι γαλουχηθήκαμε και που, ευτυχώς δέχεται τα πυρά της σύγχρονης ορθολογικής προσέγγισης, συνιστά ένα ακραίο σκηνικό ντοκουμέντο σεξιστικής βίας που η Ελένη Σκότη το αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο στο θέατρο «Επί Κολωνώ» σε συνεργασία με την ομάδα Νάμα. Νίκος Ξένιος | Bookpress.gr
«Πάνω σε ένα τέτοιο κείμενο δε θα μπορούσε παρά να μεγαλουργήσει η ομάδα Νάμα. Εκπληκτικής ακρίβειας και ευφυΐας η σκηνοθεσία της πολυβραβευμένης Ελένης Σκότη, με το ρεαλιστικό στοιχείο που πάντα τη χαρακτηρίζει, να κυριαρχεί για ακόμα μια φορά και να χτυπάει απευθείας κόκκινο στο συναίσθημα και στη σκέψη του θεατή. Σκηνές δοσμένες με ζωντάνια και αμεσότητα, κάποιες πιο βίαιες και τραγικές σε αργή κίνηση , όπως ο χρόνος που παγώνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις». Αμαλία Καμβύση | Kalitheasi.gr
«Από τις καλύτερες παραστάσεις που παρακολούθησα φέτος». Μαρία Πασλή | Θέατρο.gr
Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του Μάριου Ποντίκα
Η παράσταση περιέχει σκηνές βίας και υβριστικό περιεχόμενο, προτείνεται η παρακολούθηση της σε ηλικίες άνω των 16 ετών
Socialmedia:
epi_kolono
@epikolono.gr
Η παράσταση είναι επιχορηγούμενη από το Υπουργείο Πολιτισμού
Info:
Τοποθεσία: Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός - Αθήνα
Πρεμιέρα: Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2023, στις 18.15
Ημέρες παραστάσεων: Κάθε Τετάρτη & Κυριακή στις 18:15
Διάρκεια παράστασης: 110 λεπτά
Πληροφορίες: Τηλέφωνο: 210 5138067, www.epikolono.gr
Τιμές εισιτηρίων: Τετάρτη: 17€ (Κανονικό), 15€, (Φοιτητικό, Ανέργων, 65+), Κυριακή: 20€ (Κανονικό), 17€ (65+), 15€ (Φοιτητικό, Ανέργων)
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/theater/o-gamos/
*Έως τις 30/09/23, ισχύει προσφορά προπώλησης 10€*
Μια εβδομάδα και πλέον μετά τις καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν τη Ντέρνα, πόλη 100.000 κατοίκων στην ανατολική Λιβύη, εξαιτίας της καταιγίδας Δανιήλ, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ανακοίνωσε πως ο απολογισμός των θυμάτων έφθασε τους 11.300 νεκρούς.
Άλλοι περίπου 10.100 άνθρωποι συνεχίζουν να αγνοούνται στη Ντέρνα, σύμφωνα με το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων (OCHA) των Ηνωμένων Εθνών.
Οι πλημμύρες στοίχισαν εξάλλου τη ζωή σε τουλάχιστον 170 ανθρώπους σε άλλες τοποθεσίες στην ανατολική Λιβύη, κατά τους αριθμούς του OCHA.
Εντοπίστηκαν εκατοντάδες νεκροί σε παραλία
Ομάδα διασωστών από τη Μάλτα βρήκε την Παρασκευή, εκατοντάδες πτώματα σε παραλία στην Ντέρνα της Λιβύης που επλήγη από πλημύρες, ανακοίνωσε η Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας της Μάλτας.
«Ήταν πιθανόν γύρω στα 400, αλλά είναι δύσκολο να πει κανείς», δήλωσε στην εφημερίδα Times of Malta ο Ναταλίνο Μπεζίνα, επικεφαλής της μαλτέζικης ομάδας.
Η Μάλτα ανέπτυξε την Τετάρτη ομάδα 72 διασωστών του στρατού και της υπηρεσίας πολιτικής προστασίας.
Η μακάβρια ανακάλυψη έγινε από μια τετραμελή ομάδα, η οποία βρήκε αρχικά επτά πτώματα, ανάμεσα στα οποία αυτά τριών παιδιών, σε σπηλιά δίπλα στη θάλασσα.
Τα πτώματα πιστεύεται ότι παρασύρθηκαν στη θάλασσα από την πλημμύρα που προκλήθηκε όταν σφοδρές βροχοπτώσεις από την καταιγίδα Ντάνιελ προκάλεσαν την κατάρρευση δύο φραγμάτων, με αποτέλεσμα τα νερά να σαρώσουν το ένα τέταρτο της παραλιακής πόλης.
Ο Μπεζίνα είπε στα μέσα ενημέρωσης της Μάλτας πως μια μικρή ομάδα της Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας έφθασε στη σπηλιά, που η μισή ήταν καλυμμένη από το νερό, και βρήκε μέσα σ' αυτή πτώματα.
Καθώς συνέχιζαν την έρευνα, έφθασαν λιβυκές λέμβοι που αναζητούσαν επίσης θύματα και επιζώντες. Στη συνέχεια έφθασαν σ' ένα μικρό κόλπο που ήταν γεμάτος συντρίμμια και εκατοντάδες πτώματα.
Δύσκολες οι έρευνες
Άλλες λιβυκές και ξένες ομάδες έρευνας και διάσωσης ανακοινώνουν καθημερινά πως βρήκαν θύματα, όμως τις έρευνες δυσκολεύουν οι τόνοι λάσπης και συντριμμιών που κάλυψαν μέρος της πόλης.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι ομάδες είναι υποχρεωμένες να χρησιμοποιούν φτυάρια για να καθαρίσουν τα σημεία όπου επιχειρούν, προτού αναζητήσουν θύματα σε κατεστραμμένα κτίρια.
Την δουλειά των ομάδων έρευνας και διάσωσης παρεμποδίζει επίσης το πολιτικό χάος στο κράτος της βόρειας Αφρικής.
Μετά την εξέγερση, την ανατροπή του καθεστώτος και τον θάνατο του συνταγματάρχη Μουάμαρ Καντάφι το 2011, στη Λιβύη υπάρχουν δυο αντίπαλες κυβερνήσεις, μια στην Τρίπολη (δυτικά), που αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ και έχει επικεφαλής τον πρωθυπουργό Αμπντελχαμίντ Ντμπάιμπα, η άλλη στην ανατολή, που συνδέεται με τον ισχυρό στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ.
Οι αρχές λένε πως έχουν αρχίσει την περίπλοκη διαδικασία αναγνώρισης και καταγραφής των θυμάτων — πολλά από τα οποία θάφτηκαν βιαστικά τις πρώτες μέρες μετά την καταστροφή.
Εξάλλου, ο Οθμάν Αμπντελτζαλίλ διέψευσε τις πληροφορίες περί ενδεχόμενης εκκένωσης της πόλης, λέγοντας πως μόνο «ορισμένες ζώνες» μπορεί να παραμείνουν «απομονωμένες», για να διευκολυνθεί το έργο των σωστικών συνεργείων.
Πρόσθεσε πως οι υπηρεσίες του, σε συντονισμό με τον ΠΟΥ, θα «εντείνει τις προσπάθειες στο πεδίο της κοινωνικής και ψυχολογικής βοήθειας».
Συλλέγονται και αναλύονται καθημερινά δείγματα νερού για να αποφευχθούν ενδεχόμενες μολύνσεις και ο κίνδυνος να ξεσπάσουν επιδημίες, πρόσθεσε ο υπουργός, παροτρύνοντας τους κατοίκους να μη χρησιμοποιούν νερό από πηγάδια.
Η διεθνής κινητοποίηση συνεχίζεται. Αεροσκάφη με βοήθεια συνεχίζουν να προσγειώνονται στο αεροδρόμιο Μπενίνα της Βεγγάλης, μεγάλης πόλης της Κυρηναϊκής, όπου φθάνουν επίσης ομάδες έρευνας, διάσωσης και αρωγής διεθνών οργανισμών και κρατών.
«… και βγαίνω!»
3ος χρόνος επιτυχίας στο Studio Μαυρομιχάλη
Από το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023
και κάθε Σάββατο στις 5:30 μμ.
Θέατρο με ζωντανή μουσική και χορό για θεατές από 10 μηνών
H πολιτιστική εταιρία Artika επαναλαμβάνει για τρίτη χρονιά λόγω επιτυχίας την παράσταση «… και βγαίνω», στο Studio Μαυρομιχάλη από το Σάββατο 7 Οκτωβρίου.
Πώς αντιλαμβάνονται και ανακαλύπτουν τα πολύ νεαρά παιδιά τον κόσμο των μεγάλων;
Πως βοηθάει η φαντασία την κατανόηση της πραγματικότητας;
Που τελειώνει το «Εγώ» και που αρχίζει ο κόσμος;
Με όχημα αυτά τα ερωτήματα η παράσταση «… και βγαίνω» γίνεται σημείο συνάντησης του «μέσα» και του «έξω», του «Εγώ́» και του «άλλου», κομμάτια του ίδιου κόσμου.
Η παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος «Mapping - a map on the aesthetics of performing arts for early years», με την υποστήριξη του ΥΠΠΟΑ και του Creative Europe.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Κάθε Σάββατο στις 5:30 μμ
Παραστάσεις καθημερινά για τα σχολεία στο θέατρο ή στο χώρο σας: 6908881527
STUDIO ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ - Μαυρομιχάλη 134, Αθήνα, 11472
Προπώληση εισιτηρίων
https://www.ticketservices.gr/event/omada-artika-kai-vgaino/
Διάρκεια παράστασης: 35' + 10' διάδραση μετά την παράσταση
Η Artika είναι μία ομάδα που δημιουργεί παραστάσεις για όλες τις ηλικίες. Οι παραστάσεις της βασίζονται κυρίως στο θέατρο της επινόησης και συνδυάζουν πολλές διαφορετικές καλλιτεχνικές γλώσσες, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη μουσική, την κίνηση, και τον λόγο.
Το ενδιαφέρον της για το θέατρο για τις πολύ νεαρές ηλικίες ξεκίνησε από την αρχή της δημιουργίας της ομάδας, θεωρώντας ότι η πρώτη ηλικία του ανθρώπου είναι εξίσου σημαντική, αν όχι και περισσότερο, με κάθε άλλη περίοδο της ζωής του. Οι παραστάσεις που δημιουργεί για αυτές τις ηλικίες σκοπό έχουν όχι μόνο να διασκεδάσουν ή να εκπαιδεύσουν τους νεαρούς ανθρώπους, αλλά κυρίως, να τους προσφέρουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με την τέχνη του θεάτρου, καθώς πιστεύει στη δύναμη που έχει να εξελίσσει τη νόηση, το συναίσθημα και τη φαντασία.
Εκτός από παραστάσεις, η Artika δημιουργεί και συντονίζει εκπαιδευτικά και καλλιτεχνικά βιωματικά εργαστήρια. Στο πλαίσιο αυτό, το 2022 ξεκίνησε τη συνεργασία της με το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ για την παρουσίαση και δημιουργία μαθημάτων, εργαστηρίων, ημερίδων και άλλων δραστηριοτήτων γύρω από θέματα που αφορούν το θέατρο και την εκπαίδευση για τις πολύ νεαρές ηλικίες 0 έως 6 χρονών.
Η ομάδα εδρεύει στην Αθήνα, αλλά από την αρχή θεωρούσε σημαντικό και επεδίωξε το άνοιγμα της δράσης της και εκτός Ελλάδας. Έτσι, είναι μέλος του Small Size Network και του μεγάλου Ευρωπαϊκού προγράμματος «Mapping – a map on the aesthetics of performing arts for early years», Creative Europe 2018-2022, ενώ οι παραστάσεις της ταξιδεύουν σε διεθνή φεστιβάλ από το 2008.
Τον Μάιο του 2023,η ομάδα, επιθυμώντας να φέρει σε επαφή το Ελληνικό κοινό με τη δουλειά ξένων καλλιτεχνών και τις διαφορετικές προσεγγίσεις που υπάρχουν στο θέατρο για τις πολύ νεαρές ηλικίες, διοργάνωσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών για Νεαρούς Θεατές 0-6, «Απ’ την Αρχή», με σκοπό να αποτελέσει ένα διετή θεσμό.
Τα μέλη της ομάδας, προερχόμενοι όλοι και συνδυάζοντας διαφορετικούς καλλιτεχνικούς χώρους, είναι οι καλλιτέχνες: Κατερίνα Αλεξάκη, Κλεονίκη Καραχάλιου, Βασίλης Καζής και Μαριλένα Τριανταφυλλίδου.
Artika Αστική Εταιρεία Πολιτιστική Μη Κερδοσκοπική
T. +306908881527
Ιστοσελίδα: http://www.artika.co/
Facebook: ArtikaTheatreCompany
Στη Μαγνησία τα συσσωρευμένα από την θεομηνία προβλήματα εξακολουθούν να ταλαιπωρούν τους κατοίκους αλλά σιγά – σιγά άρχισαν να διαφαίνονται και κάποια αισιόδοξα μηνύματα δίνοντας ελπίδες βελτίωσης, όπως η κατάσταση στην υπερχειλισμένη λίμνη Κάρλα.
Η στάθμη των υδάτων στην Κάρλα σταδιακά υποχωρεί και απομακρύνεται ο κίνδυνος να πλημμυρίσουν τα παρακάρλια χωριά στη Μαγνησία και τη Λάρισα, αφού η ροή των νερών του Πηνειού προς την περιοχή βαίνει μειούμενη αλλά και έχει ανοίξει η σήραγγα μήκους 11 περίπου χιλιομέτρων που αποστραγγίζει τη λίμνη μεταφέροντας νερά προς τον Παγασητικό Κόλπο.
Οι κάτοικοι όμως στο Στεφανοβίκειο, τον Ριζόμυλο και τα Κανάλια της Μαγνησίας, όπως και στα χωριά Σωτήριο, Αχίλλειο, Μόδεστος και Αμυγδαλή της Λάρισας εξακολουθούν να βρίσκονται σε ετοιμότητα και με το φόβο της υπερχείλισης της Κάρλας, που λόγω των πλημμυρών έφτασε και ξεπέρασε τα επίπεδα του 1962 όταν άρχισε η αποξήρανσή της.
Στον Βόλο η κατάσταση παραμένει απογοητευτική στον τομέα της υδροδότησης της πόλης, αφού για 13η ημέρα οι κάτοικοι του πολεοδομικού συγκροτήματος στερούνται του πόσιμου νερού, καθώς το παρεχόμενο νερό δεν είναι κατάλληλο, σύμφωνα με τις μετρήσεις που έχουν γίνει και τις αναφορές του υπουργείου Υγείας.
Στη λάσπη παραμένουν μεγάλες περιοχές των συνοικιών που επλήγησαν από τα νερά του χειμάρρου Κραυσίδωνα που σάρωσαν τα πάντα στις συνοικίες Παλαιό Λιμεναρχείο, Παλαιά, Παπαδιαμάντη, Νεάπολη, Άγιος Παντελεήμονας ,Οινόπνευμα και Νέο Δέλτα, παρά τις προσπάθειες των δεκάδων συνεργείων που εργάζονται πυρετωδώς για τον καθαρισμό των δρόμων και των κατοικιών στις περιοχές αυτές.
Το σύννεφο σκόνης που αιωρείται στην ατμόσφαιρα του Βόλου εξακολουθεί να ταλαιπωρεί τους Βολιώτες που κινούνται στο κέντρο και στις πληγείσες συνοικίες, αφού η ξεραμένη λάσπη μετατρέπεται σε λευκή σκόνη που σκεπάζει τα πάντα.
Αποκαρδιωτική είναι η εικόνα και στις ακτές και τις παραλίες του Παγασητικού όπου απίστευτες ποσότητες από φερτές ύλες καλύπτουν κάθε επιφάνεια και καθιστούν αδύνατη την προσέγγιση στη θάλασσα για όσους θέλουν να κολυμπήσουν.
Το «Φοβάμαι, ταυρομάχε» του Pedro Lemebel που ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα την περασμένη σεζόν, αποσπώντας θερμή υποδοχή από κοινό και κριτικούς, συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία του για δεύτερη χρονιά!
Ένα συγκλονιστικό κείμενο για την αποδοχή της διαφορετικότητας από τον συγγραφέα που έγινε η φωνή όλων των καταπιεσμένων, των περιθωριοποιημένων, όλων των αδικημένων.
«Φοβάμαι, ταυρομάχε», του Pedro Lemebel Στο θέατρο «Μεταξουργείο» Θεατρική προσαρμογή και σκηνοθεσία, Άννα Βαγενά Από 13 Οκτωβρίου 2023 Προπώληση: https://bit.ly/3XYABZn
Το «Φοβάμαι, ταυρομάχε» περιγράφει τη σχέση ανάμεσα σ’ έναν μεσήλικα ομοφυλόφιλο, την «Τρελή» και έναν νεαρό φοιτητή, μέλος επαναστατικής οργάνωσης, επί δικτατορίας Πινοσέτ. Τους δύο αυτούς «αταίριαστους» χαρακτήρες φέρνει κοντά η δολοφονική απόπειρα εναντίον του Πινοσέτ το 1986. Κάτω από τον συνεχή φόβο της σύλληψής τους, θα δεθούν συναισθηματικά και ο ένας θα αλλάξει τη ζωή του άλλου.
Την ίδια στιγμή παρακολουθούμε και ένα ακόμη ζευγάρι, το οποίο εκφράζει έναν τελείως διαφορετικό κόσμο, τον Πινοσέτ και τη γυναίκα του.
Ένας ύμνος στον άνθρωπο και τους αγώνες για ελευθερία
Στην παράσταση υπάρχουν ντοκουμέντα και ηχητικό υλικό από την περίοδο της δικτατορίας του Πινοσέτ. Άλλωστε ο Lemebel είχε δική του εκπομπή στο ραδιόφωνο Radio Tierra, μέσω του οποίου απευθυνόταν «στους ανθρώπους που δεν αγόραζαν βιβλία, γιατί δεν είχαν χρήματα να τα αγοράσουν ή γιατί δεν ήξεραν καν ανάγνωση».
Το «Φοβάμαι, ταυρομάχε» είναι ένα βαθιά πολιτικό κείμενο, που μέσα από την αποδόμηση του δικτατορικού καθεστώτος, αποδομεί και κάθε μορφή απολυταρχικής εξουσίας. Ένα μανιφέστο για την ανατρεπτική δύναμη της αγάπης και της τρυφερότητας, ενάντια στην καταστολή των αυταρχικών καθεστώτων σε οτιδήποτε «διαφορετικό».
Η Άννα Βαγενά λέει για την παράσταση
«Η ανταπόκριση του κοινού στις περσινές μας παραστάσεις, η μεγάλη προσέλευσή του, αλλά και η συναισθηματική συμμετοχή του σε αυτές, με συγκίνησαν βαθύτατα και μου έδωσαν μεγάλη χαρά. Αγάπησα και αγαπώ πολύ το κείμενο του Λεμεμπέλ, γιατί είναι βαθιά ανθρώπινο και συγχρόνως πολιτικό. Έτσι είμαστε πολύ χαρούμενοι, οι συνεργάτες μου κι εγώ, που θα συναντηθούμε μαζί σας για δεύτερη χρονιά, στο θέατρό μας, το “Μεταξουργείο”, με το “Φοβάμαι, ταυρομάχε”. Στη δύσκολη εποχή που ζούμε, το θέατρο παραμένει το καταφύγιο της ψυχής για όλους μας.»
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Pedro Lemebel γεννήθηκε στο Σαντιάγο στις αρχές του 1950 και πέθανε το 2015. Τον έχουν αποκαλέσει «φαινόμενο της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας» και θεμελιωτή της ακτιβιστικής performance. Το «Φοβάμαι, ταυρομάχε» έχει μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες και έχει μεταφερθεί στο θέατρο και τον κινηματογράφο.
Ταυτότητα παράστασης «Φοβάμαι, ταυρομάχε»
Έναρξη: 13 Οκτωβρίου 2023
Βασισμένο στο μυθιστόρημα «Φοβάμαι, ταυρομάχε» του Pedro Lemebel (Πέδρο Λεμεμπέλ), εκδόσεις Καστανιώτη 2021
Εκφωνήτρια Radio Cooperativa, Manola Robles: Γιασεμί Κηλαηδόνη Εκφωνητής Radio Cooperativa, Sergio Campos: Γιάννης Καραγιάννης
Πού: Θέατρο «Μεταξουργείο», Ακαδήμου 14, Μεταξουργείο, τηλ.: 210 5234382 Πότε:Από 13 Οκτωβρίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00. Εισιτήρια: 15 € (γενική είσοδος), 12 € (φοιτητές, άνεργοι, συνταξιούχοι άνω των 65 ετών, πολύτεκνοι). Προπώληση:www.viva.grhttps://t.ly/00Vop Διάρκεια 1 ώρα και 45 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Κατάλληλο άνω των 16 ετών
Η παράσταση «Φοβάμαι, ταυρομάχε», πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Κριτικές για την παράσταση
«Η Άννα Βαγενά κατάλαβε πως πίσω από το “queer” κείμενο του Λεμεμπέλ κρύβεται μια ευθεία, καθαρή και αληθινά λαϊκή γραφή ενός μεγάλου συγγραφέα για το ποιο είναι στ’ αλήθεια το δίκιο και ποιο το άδικο για τον άνθρωπο... Η εντελώς “θεατρική”, σχεδόν μπρεχτική προσέγγιση του Νίκου Αρβανίτη φανερώνει ότι αυτό που απαιτείται δεν είναι να διακρίνουμε την “Τρελή” με βάση την ιδιαιτερότητά της, αλλά να υπερβούμε το προφανές για να αντιληφθούμε ότι οι λόγοι της συγκίνησης αγκαλιάζουν πολύ περισσότερους. Ο Νίκος Αρβανίτης διδάσκει μια ερμηνεία ουσίας... Είναι μια παράσταση γεμάτη με τον Άνθρωπο. Τον μικρό και αόρατο από τους δυνατούς, τον παντοδύναμο όταν ανοίγει την καρδιά του.» Γρηγόρης Ιωαννίδης, Εφημερίδα Συντακτών, 10/4/23
Σαν σήμερα πριν από έναν χρόνο, μία 22χρονη Ιρανή, η Μαχσά Αμινί, άφησε την τελευταία της πνοή σε ένα νοσοκομείο της Τεχεράνης.
Τρεις ημέρες νωρίτερα, την είχε συλλάβει η διαβόητη «αστυνομία των ηθών», για ένα «χαλαρό» χιτζάμπ.
Οι Αρχές υποστήριξαν πως πέθανε εξαιτίας υποκείμενων ιατρικών νοσημάτων. Γυναίκες που είχαν κρατηθεί μαζί της, ωστόσο, αποκάλυψαν πως την είχαν ξυλοκοπήσει άγρια, η οικογένειά της κατήγγειλε πως τη σκότωσαν με χτυπήματα στο κεφάλι και τα άκρα.
Οι πρώτες διαδηλώσεις
Οι πρώτες διαδηλώσεις σημειώθηκαν στη γενέτειρά της, την πόλη Σακίζ, στο ιρανικό Κουρδιστάν, και σύντομα, εξαπλώθηκαν σε όλη τη χώρα. Γυναίκες, ακόμα και μαθήτριες σχολείου, έβγαζαν και έκαιγαν τα χιτζάμπ τους.
Οι διαδηλωτές, με τους νέους στην πρώτη γραμμή, παρέδιδαν στην πυρά εικόνες του ανώτατου πνευματικού ηγέτη, αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, φωνάζοντας «Θάνατος στον Δικτάτορα!».
Το σύνθημά τους, «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία», έκανε τον γύρο του κόσμου, έγινε αναρίθμητες φορές τίτλος στα δυτικά μέσα ενημέρωσης.
Οι διαδηλώσεις κράτησαν μήνες. Ηταν ένα από τα μεγαλύτερα κύματα αμφισβήτησης που έχει αντιμετωπίσει η ιρανική θεοκρατία μετά την Ισλαμική Επανάσταση του 1979.
Με τον οικονομικό ζόφο που επικρατεί στο Ιράν να τροφοδοτεί την οργή των διαδηλωτών, οι σκληροπυρηνικοί μουλάδες απάντησαν με πολύ μαστίγιο, αρκετή συνωμοσιολογία, και ένα ίχνος καρότου.
Άγρια καταστολή
Εξαπέλυσαν μια άγρια εκστρατεία καταστολής, που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους περισσότεροι από 500 διαδηλωτές, ανάμεσά τους και 71 ανήλικοι, να τραυματιστούν εκατοντάδες άνθρωποι, να συλληφθούν χιλιάδες – επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν, εκτιμάται όμως ότι ξεπερνούν τις 22.000.
Τουλάχιστον επτά άνδρες εκτελέστηκαν, έπειτα από δίκες-εξπρές. Η κυβέρνηση του Ιράν κατηγόρησε τη Δύση ότι υποδαύλιζε τις «ταραχές».
Παράλληλα, όμως, φρόντισε να εξαφανίσει την αστυνομία των ηθών από τη δημόσια θέα – για λίγο.
Από τα μέσα Ιουλίου, η ισλαμική θρησκευτική αστυνομία έχει επιστρέψει στους δρόμους της Τεχεράνης και άλλων πόλεων του Ιράν, συνεπικουρούμενη από άλλες δυνάμεις ασφαλείας.
Αρχές Αυγούστου, ο πρόεδρος της χώρας, ο Εμπραχίμ Ραϊσί, κάλεσε τους Ιρανούς να μην «ανησυχούν» αφού, όπως υποσχέθηκε, «η αφαίρεση του χιτζάμπ θα λάβει οριστικά τέλος».
Ενας νέος νόμος «Χιτζάμπ και Αγνότητα» βρίσκεται καθ’ οδόν, μαζί με ένα πακέτο κατασταλτικών μέτρων, που περιλαμβάνουν εξωφρενικά πρόστιμα για τις παραβάτισσες και ακόμα μεγαλύτερη αστυνομική επιτήρηση.
Προληπτικά μέτρα καταστολής
Τους τελευταίους μήνες, το καθεστώς δεν διστάζει να καταδικάζει τις γυναίκες που συλλαμβάνονται χωρίς χιτζάμπ – πέραν της φυλακής – και σε καταναγκαστική «ψυχοθεραπεία», κρίνοντας πως πάσχουν από «αντι-οικογενειακή διαταραχή προσωπικότητας» και άλλα παρόμοια.
Παράλληλα, καθώς πλησίαζε η πρώτη επέτειος του θανάτου της Μαχσά Αμινί, φρόντισε να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μην αναζωπυρωθεί το κύμα των λαϊκών διαμαρτυριών: συλλήψεις, παρακολουθήσεις, απειλές.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, την περασμένη Δευτέρα οι υπηρεσίες πληροφοριών κάλεσαν τον πατέρα της 22χρονης και απαίτησαν να μην πραγματοποιήσει σήμερα την «παραδοσιακή και θρησκευτική τελετή» που ήθελε η οικογένεια στη μνήμη της, απειλώντας πως σε περίπτωση οποιασδήποτε «δραστηριότητας, συνέντευξης ή ομιλίας» θα συλλαμβάνανε το άλλο του παιδί, τον γιο του Ασκάν.
Θα μπορούσε λοιπόν να πει κανείς πως (και) η εξέγερση αυτή απέτυχε στο Ιράν, πως για μια ακόμα φορά νίκησαν οι μουλάδες. Ομως η ιρανική κοινωνία παραμένει δυστυχής, θυμωμένη, ανήσυχη.
Και όλο και περισσότερες Ιρανές, «ανώνυμες» και «επώνυμες», επιμένουν να εμφανίζονται χωρίς χιτζάμπ, παρά τους κινδύνους. «Παρακολουθούμε την πρώτη φεμινιστική επανάσταση στον κόσμο, η οποία επιπλέον στηρίζεται από τους άνδρες», δήλωνε τις προάλλες στη γαλλική «Le Monde» η διάσημη γαλλοϊρανή καλλιτέχνις Μαργιάν Σατραπί, η συγγραφέας της «Περσέπολις».
«Πρόκειται σαφώς για μια επανάσταση»
«Υπήρξαν ήδη εξεγέρσεις, κινήματα εξέγερσης, που καταστάλθηκαν γρήγορα. Αλλά εδώ, είναι η αμφισβήτηση του πατριαρχικού συστήματος που καθιστά τις γυναίκες υποδεέστερα όντα υποταγμένα στο άλλο μισό του πληθυσμού και τις υποχρεώνει να εξαφανίζονται από τον δημόσιο χώρο.
Είναι η απόρριψη αυτού του απαρτχάιντ των φύλων, που είναι απολύτως ασύμβατο με τη δημοκρατία. Αυτή η πολιτισμική αλλαγή είναι μείζονος σημασίας. Υποδηλώνει πως το 90% του επαναστατικού έργου έχει γίνει, και δεν απομένει παρά το 10% που αφορά την πολιτική. Ναι, πρόκειται σαφώς για μια επανάσταση!».
Η Σατραπί μόλις έβαλε την υπογραφή της, ως συντονίστρια, σε ένα διεθνές, συλλογικό έργο, ένα graphic novel με τίτλο – τι άλλο; – «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία», που κυκλοφόρησε ήδη στη Γαλλία και πολλές ακόμη χώρες και θα διατεθεί δωρεάν στους Ιρανούς, μεταφρασμένο στα περσικά, μέσω Ιντερνετ.
«Γιατί δεν ξέρετε πόσο χρειάζεται να νιώθουν ότι τους στηρίζουμε, πόση ελπίδα τους δίνει η παραμικρή χειρονομία», λέει, χωρίς να κρύβει την απογοήτευσή της για τον χλιαρό τρόπο με τον οποίο έχει αντιδράσει η Δύση στην άγρια ιρανική κρατική καταστολή.
«Παραμένω πολύ ανήσυχη βραχυπρόθεσμα», ομολογεί, «αλλά γεμάτη εμπιστοσύνη στο μέλλον. Το καθεστώς της Τεχεράνης είναι ένα χοντρό βρωμερό πτώμα, ακόμα ακραία τοξικό. Παραμένει όμως ένα πτώμα».
Εναν χρόνο μετά τον θάνατο της Μαχσά Αμινί, αυτό το κεφάλαιο της μετεπαναστατικής ιστορίας του Ιράν εξακολουθεί να γράφεται, η υγεία της Ισλαμικής Δημοκρατίας όμως μοιάζει εξίσου εύθραυστη με εκείνη του 84χρονου Χαμενεΐ.
